Toch nog een vervolg... Vannacht om 02:00 uur blafte Bram. We gingen allebei naar beneden, omdat er waarschijnlijk iets met Roos zou zijn. Bram waarschuwt ons altijd als er iets met Roos is. Ze trilde van de pijn en ze zat anders, met de achterpoten gestrekt naar voren en als ze stond maakte ze een bol ruggetje. Tjonge tjonge wat een ellende. Stapje voor stapje is ze naar buiten gelopen om wat plasjes te doen en toen weer langzaam naar binnen. We hebben haar een kinderasprientje gegeven en ik ben bij haar blijven liggen totdat ze lag te snurken. De nacht is verder rustig verlopen. Vanmorgen was het niet veel beter en we konden vanmiddag bij onze dierenarts in Rhenen terecht. Naarmate de middag naderde kwam ze niet meer van haar plek, ze kon niet meer lopen. Samen met de buurman heeft Pat Roosje op een deken geschoven en zo de auto in geholpen. Zit je daar in de wachtkamer en dan wordt het me toch wel ff te kwaad hoor.Ligt ze je zo zielig aan te kijken...Het blijkt dat Roosje een temp had van 40,5 veroorzaakt door de pijn. De dierenarts constateerde een rughernia die gelukkig nog niet in een ver gevorderd stadium zit omdat haar achterkant niet verlamd is. Er schijnen 5 gradaties van te zijn. Ze heeft nog gevoel in haar achterpoten en kan nog haar behoeftes doen. Via een ader kreeg ze een zware verdoving toegediend, waardoor ze bijna gelijk in slaap viel. Ook kreeg ze een spuit met prednison toegediend dat de zwelling van zenuwen op de rug zou moeten afnemen. Vanavond laat krijgt ze een voorgeschreven pijnstiller en gedurende de komende tijd 3 per dag. Morgenochtend moeten we alweer terug naar de dierenarts om te kijken of ze al kan lopen, en ook hoe ze loopt. Hij was erg bezorgd om zijn favoriete patiënte en was blij dat we zo snel gebeld hebben. Sinds we thuis zijn ligt ze te slapen, met Bram dichtbij haar. Gelukkig mocht ik vandaag verlof opnemen zodat ik bij haar kon zijn. Soms vraag ik me wel eens af wanneer de gezondheidsproblemen in huize Denissen weer eens ff een pitje lager komen te staan. Maar met het motto van manlief 'het komt wel goed' geloof ik daar wel in.
Groetjes Claudia
1 opmerking:
Ach gos, ja dat is vreselijk als 1 van je lieve viervoeter iets mankeert.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor Roos, Els en Cash
Een reactie posten