Afgelopen vrijdag was het de laatste werkdag voor Patrick. Ik had cupcakes gebakken voor zijn collega's die dachten dat ze van de bakker kwamen! Ze waren met de pet rondgegaan en hadden motorbladen gekocht en niet te vergeten... een mars! Dat komt omdat Pat aangaf dat een mars ook goed was hi hi. De werkgever zei dat hij altijd terug kan komen als hij zou willen.
Afgelopen woensdagavond was Pat alleen naar de motorbeurs in Utrecht gereden om er een VIPavond te beleven. De beurs werd namelijk geopend. Er waren maar twee pitpoezen, dus dat viel wel mee. Hij kwam nog een clublid tegen en heeft de avond doorgebracht met proefzitten op motoren onder het genot van een hapje en een drankje. Omdat zijn motor op de beurs staat bij de Yamaha stand werkt Pat zo nu en dan in de achtertuin om de bestrating op gelijk niveau te leggen zodat er een aanbouw kan komen zodat de motor een 'eigen huisje' heeft. Pat is helemaal gelukkig. Naarmate de dagen van de laatste werkdag naderde werd hij steeds blijer. Heel leuk om te zien en te ondervinden!
Sinds vorige week vrijdag is Pat weer dagelijks met paracetamol begonnen, dat hij jaren terug ook gebruikte. Het onverklaarbare daaraan is, is dat hij zich een stuk beter en minder vermoeid voelt. Misschien een wisselwerking met een medicijn of dat er toch bacteriën zitten die gevoelig voor de para zijn? We weten het niet.
Vanavond gaan we naar vrienden en morgen word er door mijn persoontje na twee weken weer eens gesport! Pat gaat morgen naar de motorbeurs, zodat ik ook eens mijn (accu)fiets moet gaan poetsen, die helemaal onder de modder en de pekel zit. Maandagavond laten we ons verwennen door te gaan wokken.
Met de honden gaat het heel goed. Af en toe liggen we hier helemaal in een deuk. Roos is namelijk loops, dat zo'n drie weken duurt, waardoor ze zich nogal anders gedraagt naar Bram toe. Bram ligt dan op zijn plaats, Roos gaat voor hem staan en kijkt hem met grote ogen aan met een kwispelende staart. Bram staat op, gaat meekwispelen en snuffelt aan haar neus. Dan denkt Bram dat ze wilt spelen en begint als een gek heen en weer te rennen. Roos staat er dan echt bij te kijken van 'man, wat doe je nou, snap je nou nog steeds niet wat ik van je wil'? Nou, en na 1 minuut gaat Bram weer op z'n plaats liggen of er niks gebeurd is. Zo melig om te zien. Die reu van ons snapt er geen hout van. En Roos is net een ondeugende peuter met 'r bloemetjesbroekje aan.
