De datum waarop wij als nieuw clublid de laatste toerrit van 2010 meereden met de Yamaha Diversion Club Nederland. Best wel spannend. We waren al vroeg op pad, om 08:15 uur reden we in brrr koude temperaturen over de snelweg naar Woerden. Om 10:00 uur zouden de groepen gaan rijden. Manlief was zo opgewekt om een zomer(motor)broek aan te trekken. Holadijeeeee. Zijn benen verdwenen achter de kuip met de verwarming aan... (mazzel). De motorclub zou elkaar treffen in het kasteeltje van Woerden. We waren één van de eersten en konden nog niet iets warms nuttigen in het kasteeltje, want de boel was nog gesloten. Ff kletsen en wachten in het zonnetje. Uiteindelijk kwamen er totaal 96 mensen af op de toerrit, niet normaal. Zelf kon je een groep samenstellen en Piet waarmee ik ff zat te praten betrok manlief en mij bij een groep, bestaande uit alleen maar mannen. Om maar niet te uitgebreid te zijn, vond ik het erg vermoeiend om in een groep te rijden, waarvan de voorste man dacht dat ie op tijd bij moeders de vrouw thuis moest zijn of zo, want zijn ogen kende alleen maar de 'vooruitkijkfunctie' en zijn handje de gashendel zodat mensen uit zijstraten niet gezien werden. Of hij zat een paar keer verkeerd, of ging op het allerlaatste nippertje rechtsaf. Ik moest heeeeel goed opletten en afstand houden. Er vielen gaten in de groep omdat de voorste rijder niet in de gaten had, dat er mensen achter hem reden, die ook wel eens moesten stoppen voor een stoplicht en zo. Uiteindelijk ben ik gestopt en de groep achter mij ook, om op elkaar te wachten. Meneer Haast was m gepeerd. Prima, maar er kwam weer een vervanger, ook familie van meneer Haast. Dat rijdt niet leuk. Na de lunchstop heb ik besloten niet meer als nummer twee te rijden, maar in het midden met manlief. Wel zo vertrouwd en we kennen elkaars rijstijl. Om 16:00 uur waren we terug bij het beginpunt en kon je nog een drankje nuttigen voordat je naar huis wilde rijden. Hebben we ook gedaan, ff zitten op het terras met de zon op onze bol. Manlief en ik hebben besloten niet meer mee te rijden met zulke grote groepen. Wel heb ik een paar maanden terug genoten van de rit met allemaal collega's. Het verschil? Er werd toen om de twee uur een terrasje gepakt en lekker relaxed gereden, zodat je ook nog van de omgeving kon genieten. Er was een rijder voorop en een rijder achteraan, die samen communiceerden met de intercom zodat de groep bijelkaar bleef. Waarschijnlijk had de organisatie van afgelopen zondag niet gerekend op zoveel mensen. Ik heb ook vaak m'n hart vastgehouden toen ik motorrijders fietsers zag inhalen op een erg smalle weg, waar je niet verder kwam dan de tweede versnelling, en er tegelijkertijd een stoet oldtimers, skaters etc, tegemoetkwamen. Levensgevaarlijk. Tjonge tjonge, en deze mensen hebben al jaren hun rijbewijs?? Op weg naar huis hebben we toch maar een warme maaltijd gegeten, want puf om te koken hadden we geen van beide. Eenmaal thuis, heeft manlief de motoren gestald en is zonder mij de hondjes gaan uitlaten. We hebben nog ff zitten napraten en om 22:00 uur zijn we gaan slapen!
Afgelopen maandag had ik deel 1 van de jaarlijkse CF-check. De fev1 is 3,48 !!, maar de foto toont een oerwoud aan van bronchieen die vol zitten met ontstoken monsters. Ze vinden het onverklaarbaar dat daar nog steeds zo'n goede longfunctie bijpast, net als ik. Ondanks dat ik de boel (nog) onder controle heb, zijn we samen aan het speculeren of het uit preventie niet raadzaam is een infuuskuurtje te nemen met tussendoor een stofzuigermoment in het ziekenhuis, waarvan je niet weet of je er op lange termijn iets mee opschiet. Ik ben nog ff aan het denken. Uit de glucosetest blijkt trouwens mijn alvleesklier nog geen kuren te tonen die gaan lijken op diabetes, dus ik ben weer blij!!
Ik ben beroemd op youtube!! Grapje. Ik sta constant in beeld (manlief zegt 'in de weg'), te wachten achter meneer Haast (zilveren bmw), met het witte vlak op de rug!!! Leuk hè? Zie volgende link
http://www.youtube.com/watch?v=yAHcBrJSJcA&feature=player_embedded
Zie hier nog wat fotootjes van afgelopen zondag
