voor Patje dan wel te verstaan... Zaterdagochtend ging Pat op weg naar Veghel en zou 's middags in het CWZ arriveren met een groep motoren vanwege de eggrun.Na een belletje ben ik er naar toe gefietst om een fotorapportage te maken van de groep motoren die een bezoekje bracht aan de kinderafdeling. Grappig dat de meesten dachten dat ik ingehuurd was en professioneel fotografe was hahaaha. Pat vroeg of ik foto's wilde maken omdat niemand een fototoestel bij zich had. Van de 99 foto's zijn er 3 wazig. Ze zijn hartstikke leuk geworden en staan bij Pat op z'n site (en komen op de site van de eggrun). Het was onderling heel erg gezellig en er waren wat meer zieke kindjes dan vorig jaar die een knuffeltje met paaseitjes kregen.
Vanmorgen om 08:00 uur reed Pat alweer de deur uit, op weg naar Peter die in Utrecht woont. Samen zouden ze dan naar een startpunt in Bodegraven rijden. De eerste toerrit van dit jaar met de motorclub. Het is er dan ook een prachtige dag voor. Ik had mee gekund, maar de laatste week kost alles wat meer energie. Vanmorgen hebben Bram en ik een mooie wandeling gemaakt toen het nog erg stil buiten was en je de geur van verschillende bloesems tegemoet kwam, heerlijk hoor. Zonder hond zou ik toch niet zo snel in het weekend om 08:15 uur buiten lopen (en dan al dat moois missen).
Daarbij hebben we sinds afgelopen vrijdag nieuwe buren, een jong stel, net zo jong toen wij voor het eerst in onze huidige woning trokken...(waar blijft de tijd) Zaterdagochtend 08:30 uur heb ik bij ze aangebeld voor een bakkie omdat ze al aan het klussen waren, gelijk maar ff voorgesteld. Minpuntje is dat ze allebei sigaretten roken in de tuin, en ik regelmatig naar binnen wip vanwege de rooklucht. Bram is de laatste tijd wat meer gespannen als hij geluiden hoort bij de buren, zoals spullen op de (nog kale)betonvloer laten vallen of als er wordt geboord. Dat klinkt hard en hol in zo'n leeg huis en hij zal bepaalde tonen beter of anders horen dan wij. Bram loopt dan trillend met de staart tussen de benen door het huis. Toen hij jonger was had hij daar geen last van. Als hij buiten ligt is er niks aan het handje. In huis gaat de radio dan maar een toontje hoger. Nog even volhouden Bram!
Om er ook even uit te zijn, heb ik vanmiddag de auto gepakt en zijn Bram en ik een stukje in het bos van Mook wezen wandelen met na afloop een terrasje. Op het terras stond al een waterbak klaar en dan nog cappuccinoschuim erbij voor Bram en de middag samen kon niet meer stuk. Hij ligt nu gevloerd op het vloerkleed. Pat belde net en zit nog even na te praten op een terrasje waar de zon niet? schijnt... en is over een uurtje weer thuis. Gezellig
(het terrasje in Mook)