Translate

zaterdag, september 17, 2011

Gewoon verder

Helaas moet ik het UMCG achter de vodden aan zitten. Rond een uur of 11 maar het directe nummer van NP gebeld. Otto alles uitgelegd en hij zou het kortsluiten met een arts. 's Middags was er een bespreking waarin ik ook besproken zou worden. Om 17:15 uur belde Otto met de mededeling dat het waarschijnlijk toch iets met de spieren moest zijn. Ik had immers aan mijn motor gesleuteld. Onzin natuurlijk, ik had geen spierpijn. De pijn was alleen op te wekken als ik inademde. Maar goed, ik kreeg een recept voor andere pijnstilling en als het het weekend niet verbeterd, kan ik dinsdag een ritje Groningen rijden. Mooi niet dus. Moet ik me voor de tweede keer laten vertellen dat ik spierpijn heb? Daarvoor ga ik geen 400 kilometer rijden. Van de pijnstilling werd ik misselijk, ook geen optie om te gebruiken, maar gelukkig wordt de pijn al minder. Wel heb ik aankomende week een controle longfunctie op Dekkerswald. Ik red me wel. Blijkbaar is het moeilijk in Groningen om een keer een NEE te moeten verkopen. Als ze geen antwoord hebben op klachten verzinnen ze wel iets. Wees eerlijk en geef toe als er geen antwoord is, dat schept ook duidelijkheid. Je probleem wordt er overigens niet mee opgelost.

Na een paar vermoeiende dagen hoop ik dat het de komende tijd wat rustiger wordt voor ons.

PatjeXXX

donderdag, september 15, 2011

en hoe nu verder?

'Claudia, niet schrikken als de telefoon gaat hoor' vertelde Patrick mij vannacht om 03:00 uur. Ik lag behoorlijk vast te slapen. Patrick had pijn bij het inademen en had het UMCG gebeld die na overleg terug zouden bellen.We hoefden voor onderzoeken niet helemaal naar Groningen. Om 03:30 uur zaten we (als enige) bij de Eerste Hulp van de Radboud in Nijmegen, waar in ieder geval een hartfilmpje en bloed werd afgenomen om bepaalde dingen uit te kunnen sluiten. Om 05:30 uur kregen we te horen dat hart, longen en de organen geen afwijkingen in het bloed vertoonden en alles behalve een verhoogde ontstekingswaarde er prima uitzag!Ook trombose werd uitgesloten. Waarschijnlijk geeft Ribavirine ter behandeling van hepatites E deze pijnlijke bijwerkingen waar Patrick veel last door ondervindt.

Om 06:00 uur waren we weer thuis en ging ik terug naar bed.Patrick probeerde een beetje in een voor hem makkelijke houding te gaan slapen op de bank, in afwachting van het zandmannetje en uiteindelijk van een telefoontje vanuit het UMCG hoe nu verder.

Om 10:00 uur (oeps)werd ik wakker en na Bram te hebben uitgelaten ben ik zonder vernevelsessie (heel slecht)en een half ontbijt (ook niet goed)de auto ingestapt naar Dekkerswald. Om 11:00 uur had ik samen met mijn CF arts Monique Reijers een fotosessie voor de nieuwe website van het UCCZ Dekkerswald dat er erg leuk en ontspannen aan toe ging (op het melige af, en we mochten er niet lachend opstaan) Gelukkig bestaat er een handig programmaatje dat oneffenheden weg kan poetsen op foto's, dus meneer de fotograaf er is nog werk aan de winkel! Monique had haar haarschuim vergeten in te doen (hihi) en ik had een gebroken nachtje...
En inmiddels heb ik de vernevelsessie ingehaald en nog even lekker gegeten.
Nu is het afwachten wat het UMCG gaat doen....
Het is namelijk al middag en een arts van het UMCG had de voicemail ingesproken met de woorden dat alle uitslagen goed waren en Patrick terug kon bellen als er nog iets zou zijn???? Patrick heeft zelf het UMCG maar teruggebeld, want er moet een oplossing komen voor de pijn natuurlijk, want iets is er niet goed.


Wordt vervolgd

maandag, september 12, 2011

hartstikke leuke dag

Zondag was het een hartstikke leuke dag. Patrick vertrok met motor om 09:00 uur naar Capelle a/d IJssel en ik vertrok met motor om 11:30 uur naar Hoornaar (nog nooit van gehoord). We hadden een dagje uit met de motorbende. Daar ik het te vermoeiend vond om vanaf 09:00 uur de hele dag te toeren, ben ik gereden naar de eerste lunchstop(zonder tomtom!)zodat ik de ochtend rustig kon opstarten. Dankzij een telefoontje van manlief ben ik op tijd van huis vertrokken, omdat ik 12.30 uur als vertrektijd in mijn hoofd had zitten...
Het was een prachtige dag, warm, met soms wat motregen. In de namiddag gingen we in de buurt van Utrecht met z'n allen steengrillen en zorgde een clublid met gitaar en goede stem voor de juiste sfeer. Samen zijn we met een vol buikje teruggereden naar huis en waren we veilig en voldaan om 19:15 uur thuis om nog ff met Brammetje te lopen en gezellig na te praten.

Vandaag worden er boodschappen gedaan voor mijn ouders die woensdag thuiskomen na een maand in het hete Spanje te hebben doorgebracht en zijn er nog wat huishoudklusjes te doen. Daar is het wel weer voor hè?

Tot gauw, groetjes Claudia