pittig dagje

Hallo allemaal! Hier is Claudia weer.
Vanmorgen mocht ik terug naar het CFcentrum om weer eens gezellig te blazen, want de arts wilde de longfunctie vergelijken met die van vorige maand. Donderdag krijg ik een belletje van haar over de bevindingen. Natuurlijk kijk ik tijdens het blazen mee, en zag ik een FEV 1 van 3.39 staan. Daar ben ik dan dik tevreden mee en laat weer een beter resultaat zien dan vorige maand. Maar ja, vorige maand was ik net van het kuren af hè, en heeft het altijd ff tijd nodig om weer een beetje te herstellen. Wel voel ik dat er ten opzichte van vorig jaar meer sputum zit op een bepaalde plek en opspeelt bij een verkoudheid of bij vermoeidheid. De longfoto laat dat ook duidelijk zien. Sinds ik dit jaar 10 uur ben gaan werken, maak ik ook andere dagindelingen dan voorheen. Op de dagen dat ik bijvoorbeeld werk, doe ik verder geen extra inspanningen, zoals sporten, rijlessen volgen, middagje samen weg, stadten, etc. Ook kom ik niet extra terug voor afdelingsbijeenkomsten of afscheidborrels van collega's op de dagen dat ik niet werk. Ik ben daar heel resoluut in geworden. Maar iets actiefs plan ik dan weer wel op de dagen dat ik niet werk en daar voel ik me heel goed bij. Zo heb ik voor mezelf een evenwicht gevonden. Moet je wel leren hoor, gaat niet zomaar van de één op de andere dag. Met de beperking die ik heb, moet ik me aanpassen en dat lukt heel goed.

Eenmaal terug van de longfunctie stond er bezoek voor de deur, en dat was voor mij bijvoorbeeld ff net te veel omdat ik over een uur een dubbele motorrijles zou hebben. Eigenlijk te kort op elkaar gepland. Het was gelukkig geen probleem voor het bezoek of ze misschien een andere keer wilde komen. Kon ik nog rustig wat eten, drinken en omkleden.
Vanwege de winterstop en mijn ziek zijn, ben ik nu op een niveau dat ik klaar ben voor het laatste motorexamen, namelijk deel 3 'de rijvaardigheid'. Deze maand mag ik afrijden en ik ben bloednerveus als ik er alleen al aan denk. Voor die tijd volg ik twee keer in de week dubbele lessen van 1,5 uur en het gaat super goed volgens de rijinstructrice. Zij is behoorlijk kritisch dus ik voel me happy. Zolang ik ontspannen ben en me niet laat opjutten gaat het prima.... en door veel te rijden gaat het ook steeds beter.

Vandaag zijn Pat en ik vijf jaar getrouwd, terwijl we elkaar al bijna 20 jaar kennen. We werden verliefd tijdens een CF kamp. Wat een tijd hè? Manlief is de hele dag elders onder de pannen, waardoor ik hem vanavond weer zie en heerlijk naar zijn verhalen ga luisteren van vandaag en hij naar die van mij.....

hoezo oud?

Zaterdagavond was het zover... we gingen met het OV naar het Gelredome in Arnhem om Rihanna in levende lijve te zien!! We hadden er zin in. Want waarom niet eens iets heel anders en leuks gaan doen? Voordat we weggingen alles ff checken, medicijnen, kaartjes, pakje drinken, mars, id, buskaart, klein geld, hondjes knuffelen en ja alles hebben we. Hup fiets pakken en op weg naar het CS Nijmegen. Goede aansluiting, want na een kwartier al tadaaaaa op het CS Arnhem. Wel even vergeten dat ze nog steeds met verbouwen bezig zijn op het CS Arnhem, dus eindje lopen. Aangekomen op het busstation van Arnhem ff wachten en in een overvolle bus afgezet bij het Gelredome. Dan eventjes in de rij staan, waar mensen werden gefouilleerd. Op het terrein stonden wat eettentjes en kraampjes. Wij zagen er natúúrlijk betrouwbaar uit en konden gelijk doorlopen.. Kaartjes werden gescand en gaaaaaan met die banaaaaaaaaaan. Rond 20:15 liepen we de zaal in. Een dj was alvast bezig om het publiek in de mood te brengen, waarvan de jeugd woord voor woord de teksten kon meezingen. De zaal(xs) was in het Gelredome, waar jammer genoeg toch gerookt werd. We hadden veldkaarten en hebben 1,5 uur op Rihanna moeten wachten tussen de vele piepjonge opgetutte meiden, met in de ene hand een lipglosje en in de andere hand de Iphone. Er was toch genoeg tijd om foto's van elkaar te maken.. Wel grappig om te zien. En wij kregen allebei een beetje last van de onderrug. Hoezo oud?
Daar kwam Rihanna dan op, was ontzettend gaaf hoor. Ze droeg sexy outfits en gaf een hele afwisselende show weg met veel licht, veranderend decor en vuurwerk. Wat heel erg jammer was, was dat het geluid zo ontzettend hard stond, dat de stem en hoge tonen schril vervormd werden. Het was bijna niet om aan te horen. Verschillende meiden hadden propjes in hun oren gemaakt van tissues, heb ik ook maar gedaan. Na een uur was ik doodop en wilde ik voor de grote drukte weg zijn. Weer terug met de bus, trein en fiets. Om 23:30 uur thuis ondanks dat we een half uur eerder van het concert zijn weggegaan. Al met al een hele avond in de weer en jammer genoeg niet uit ons dak kunnen gaan. Volgende keer dan maar naar een concert van André Rieu, hahaha ?
Bijgaande recensie zit heel dicht in de buurt van onze ervaring
http://www.oor.nl/deruit_concertverslagen_details.asp?id=1305