home sweet home

Eindelijk weer thuis. Gelukkig voel ik me sinds de laatste week ook weer wat beter. Het is in ieder geval wel een verschil met voor de opname. Ik zit nu ff zonder die achterlijke zuurstoffles wat administratie weg te werken. Vanmiddag wel ff geslapen, want het bezig zijn opzich is al een inspanning, en aangezien ik nu bijna 4 weken niet veel aan lichamelijke inspanning heb gedaan...... moet ik wel een beetje rustig aan doen. Het scheelt dat ik thuis ben, eigen toko..... wel zo fijn. Mijn armen zijn wel gevoelig met al die ontstoken aders. Maar gelukkig hebben ze ff de tijd om bij te komen van die dartende artsen. Bullseye kunnen ze niet zo goed gooien met een infuusnaald.
Die Floxapen is dan ook niet echt lekker voor een bloedvat. Gelukkig heb ik van de pilvorm geen maag klachten. Het is me wel 3 keer gevraagd. Ach zei ik dan ' ik heb een maag van leer, alles wat daar al doorheen is gegaan'.
Het weekend lekker bijkomen en wennen, en zo draait het wereldje weer verder.

See you.

nog even wachten dan maar

Joepie, de gemene floxapen wordt niet meer intraveneus toegediend maar in pilvorm gegeven 4x p/d 3 tabletten à 500mg, dat scheelt weer een hoop prikstress, ijsblokjes en naalden! De rest van het medicijngebruik blijft hetzelfde.

Dit betekent voor Pat toch wel een stuk rust omdat hierdoor de andere 2 antibiotica intraveneus weer op de "oude"tijden kunnen inlopen (cefta loopt 24 uur en de tobra 1x 's ochtends een half uur) . Nu wordt er niet meer 24 uur per dag, iedere vier uur een ander zakje antibiotica aangesloten. Daarbij kwam nog dat iedere nacht het alarm van het infuussysteem afging vanwege luchtbelletjes die dan in de slang zaten of omdat het antibioticazakje leeg was. Gezien zijn ziekenhuiservaringen wilt Patrick ook altijd zelf de boel in de hand houden door op te letten of hij wel de juiste antibiotica op de juiste tijden krijgt (daar heb ik ook last van), waardoor je toch heel licht slaapt. Als het goed is kan hij vanaf vannacht weer wat langer en beter slapen.

Naar huis mag Pat nu nog even niet, op z'n vroegst zal het vrijdag worden en dan heeft hij er bijna een maand logeren opzitten! Ze willen controleren wat de floxapen nog gaat doen (kweken)en de dagen worden verlengd omdat Pat door het sneuvelen van zijn infuus afgelopen donderdag geen antibiotica heeft gekregen. Ze denken ook dat de floxapenkuur effectiever kan werken samen met de andere 2 intraveneuze spullekes. Ik merk wel dat ik hem nu toch wel erg begin te missen. Gelukkig heb ik een leuke baan met fijne collega's anders zou ik thuis helemaal gek worden. Nog even wachten dan maar.... Alles draait bij ons de laatste jaren eigenlijk om afwachten en aankijken. Het is onze slogan geworden. Maar ja, we zijn weer onderweg naar morgen en da's pas fijn!
Groetjes Claudia

prikker de prik

Vandaag is het precies 3 weken dat Pat logeert bij de verpleegsters. Gister is er voor de verandering weer na 3 prikpogingen een ander vat gevonden voor zijn infuus. Op zijn armen zijn alle goede vaten inmiddels gebruikt en ziet het er een beetje bont en blauw uit. Door het prednisongebruik (sinds zijn 18e jaar) worden de aders ook steeds dunner, waardoor als snel door een vat heen wordt geprikt.
Pat heeft nu alweer pijn aan het "nieuwe" infuus en probeert vandaag een arts te spreken of floxapen niet in pilvorm gebruikt kan worden zodat hij ook naar huis kan. Tot nu toe bemerkt hij niet veel verbetering...
Even afwachten vandaag.
Groetjes Claudia