Afgelopen zaterdag zijn we naar een bijeenkomst geweest van Harten Twee. Het was bestemd voor 1 ste jaars getransplanteerden. Zowel hart en/of longen. Wel geinig die praatgroepjes. Ik zat bij de longgetransplanteerden en Claudia bij de partners.
Veel wijzer werd ik er niet van, maar duidelijk is wel dat ik errug blij ben dat ik in Groningen getranst ben. Wat een beleid in Utrecht. Niks voor mij. Dag en nacht de kamerdeur dicht, als je de gang op wil kan dat niet, maar wel voor onderzoeken met een mondkapje. Dan maar liever Groningen, de deuren stonden van het begin af aan al open, mondkapje? Alleen als iemand een verkoudheid zou hebben. Maar dan was ik wel zo slim om te zeggen dat ie niet op bezoek hoefde te komen. Wilde ik op de gang lopen, geen probleem. Vooral flink oefenen. Goed voor de vochthuishouding.
Ik mocht eigenlijk meteen al autorijden of fietsen na thuiskomst. Van Utrecht mag je de eerste 3 mnd niet fietsen en autorijden zonder gordel (krijg je een verklaring voor). Okéeee, wat is belangrijker, door de ruit vliegen of een borstbeen breuk?
Wat voorzichtig zijn in het verkeer doet wonderen.
Zo zie je maar, veel verschil in opvattingen tussen de transplantatiecentra.
Claudia zat zaterdag in een gespreksgroepje met de partners waarvan Claudia de jongste deelnemer was. De oudere getransplanteerden zaten goed onder de knoet van hun partners. Ziekelijk. Maar daar hebben ze ook de leeftijd voor. Ruim 50 en begin 60jr. Die mensen zijn niet meer zo flexibel.
Dinsdag had ik controle in Groningen. Alles zoals gewoonlijk goed. Ik was er lekker vroeg en dat resulteerde dan ook in vroeg naar huis gaan. Longfuctie was ietsjes verbeterd. De felle groei is er nu wel uit, maar ik zit denk ik dan ook wel al bijna tegen het max. haalbare. Fev1 was 3.10, en de totale luchtverplaatsing bijna 4 liter. Bloed prikken was pas na het bezoek aan de arts, maar er is niet meer gebeld, dus dat zit wel snor.
Over 2 mnd moet ik weer terug komen. Dan is het 6 mnd geleden, en dus een grote check-up. Ik zal een paar dagen in Groningen blijven om onderzoeken te herhalen.
Woensdag ging het goed met sporten. Claudia gaat 's woensdags meestal mee omdat ze die dag vrij heeft. Ik vond het nodig om een nieuw roeirecord neer te zetten. Voor het eerst na mijn verkoudheid had ik het gevoel dat ik weer maximaal kon inspannen zonder last te hebben van mijn ademhaling. Een paar weken ging het ademen bij maximale inspanning moeilijk. Omdat de krachtoefeningen al lekker gingen dacht ik, dan maar flink er tegen aan. Dit resulteerde dus in een nieuw roeirecord, van 1875m naar 1929m in 10 min. Nu de kracht van mijn spieren toeneemt, kan ik ook meer meters roeien.
Vandaag was het poetsdag. De motor moest flink onder handen genomen worden. Van al die kilometers rijden komen er toch wel veel vliegjes en vuil op de fiets. Zondag heb ik nog een toertocht met de club, hopenlijk met wat meer motoren dan vorige keer. Het wordt in ieder geval weer lekker toerweer.
Morgen rijd ik even naar België. Net onder Antwerpen. De auto van de buurman heeft een kapotte lamdasonde. In België is zo'n onderdeel bij een autohandelaar te koop. Oké wel een stukje rijden, maar voor de prijs hoef je het niet te laten. Bij de Toyota-garage kost dit grapje ruim 600 eurie. Als de lamdasonde in België goed is dan kost het totaal 125 eurie plus wat liters benzine. Ik monteer de sonde n.l. gratis.
Wel spannend want in deze auto zit geen navigatie.
See you...
