van trauma naar drama (een lang verhaal door Claudia)

Dinsdagavond, manlief laat Bram uit. Raakt aan de praat met een man die zijn labrador teef uitlaat (niet aan de lijn). Bram stond bij haar te snuffelen en te kwispelen en hij begon ineens te grommen. Zij negeerde hem maar gaf toch snel een knauw als reactie op zijn grom. Manlief liep naar huis zag ineens bloed druppen, belt mij op dat Bram weer gebeten is (scheur onder het oog). Dit gebeurd nooit bij manlief. Ik ren in paniek met telefoon, sleutel en zweep naar buiten en ik val achterover. Het is spekglad (heb alleen een gekneusde voet, schouder en heup)  Bram kwam opgewekt naar me toe, en snapte er geen drol van. Gelijk onze dierenarts gebeld, we kregen een andere aan de lijn die dienst had in Dodewaard. 'Ze durfde niet naar de praktijk te komen omdat het glad was, maar Bram moest wel binnen zes uur gehecht worden' DUH. Je hebt dienst of je hebt het niet! Gebeld met praktijken in Nijmegen, die stonden allemaal naar 1 spoednummer doorgeschakeld. Er werd hier wat gevloekt en Bram lag lekker op z'n dekbed te kijken. Een arrogante lullo nam op en zat in de Ooij, die voorlopig geen tijd had en niet naar Nijmegen wilde komen. Uiteindelijk konden we terecht bij ene Harrie in Puijflijk bij Druten. Harrie was al bekend met deze arrogante lullo, die het vaker vertikt om naar Nijmegen te komen en regelmatig klanten uit Nijmegen (andere regio) overneemt. Toen Bram onder narcose werd gebracht, en ik net koffie wilde pakken, riep manlief dat Harrie moest komen, waardoor ik rennend door de kliniek op zoek ging naar dierenarts Harrie die de voorbereidende spullen bijeen zocht. Hij bleek verschillende keren een epileptische aanval te hebben door de narcose. Jezus, wat krijg je het dan benauwd. Je weet niet hoe Bram hier uit komt, redt hij het wel op deze leeftijd met zo vaak narcose achter elkaar?. The worst nightmare ever. Het duurde ook heel lang eer dat hij uit de narcose kwam en nog helemaal van de waps was door zijn koppie van links naar rechts te draaien (heel naar om te zien).  Zoveel we kunnen laten we Bram samen uit en gaan andere honden zo snel mogelijk uit de weg. Dit is niet normaal. Volgens Harrie ruiken andere honden dat hij gewond en dus zwak is. Je hebt buiten nu twee paar ogen nodig en een zweep. Vanmorgen heeft manlief terecht nog wel een klacht ingediend bij onze dierenarts over de dienstdoende arts in Dodewaard die niet blij was met het feit dat ze ons niet wilde helpen. Hij zou contact met haar opnemen. Onze dierenarts heeft ook nog contact gehad met Harrie voor het dossier van Bram.

Maandag trouwens nog een mailtje gestuurd naar milieutoezicht die zich o.a. bezighoudt met het hondenbeleid in Nijmegen over de aanval op Bram door bakbeest (sint Bernard). Woensdag stonden ze hier al op de stoep!?. We hebben juist gehandeld om dit bij hun te melden. De melding is nu geregistreerd. Ze wilden gelijk naar de eigenaren van Bakbeest gaan om ze te wijzen op het gevaar van Bakbeest en als er meerdere meldingen bekend zijn moet ie gemuilkorfd worden. We hebben gevraagd of ze daar even mee willen wachten totdat de onkosten vergoed zijn.

Donderdagmiddag
Manlief kreeg ineens steeds meer pijn aan zijn linkeroog. Jeetje, zijn hele oogbol liep vol bloed. Spoedje!! We konden gelijk naar de huisarts. Moet vanzelf weer overgaan, mits het zicht slecht zou worden dan weer bellen. Er was een adertje gesprongen in zijn oog, waarvan het bloed onder het vlies van de oogbol bleef zitten. De druk die de pijn veroorzaakte kan verminderd worden door een sneetje te maken in het oog, maar dat blijft zich dan steeds opnieuw vullen met bloed... Wat een stelletje zo hè?

Donderdagmiddag
Na het avondeten heb ik eigenaar van Bakbeest gebeld omdat we niks meer hadden vernomen. Gistermiddag is het schadeformulier ingevuld met het verhaal erbij incl. eventuele nabehandelingskosten, verstuurd naar de verzekering!!! Een handtekening van ons was niet nodig. Ik ben er direct naar toegegaan om een kopie te krijgen. Ik heb daar wel een uur staan praten (in de gang) en het is wel heel erg duidelijk dat Bakbeest hun kindje is. Ooit had iemand hun hond geschopt, waarna de mannelijke eigenaar die man een dreun had verkocht. De man loopt nog met Bakbeest rond zoals altijd, de vrouw doet Bakbeest een strakke band om de bek omdat ze geen risico meer wilt lopen. Ze schijnt zelfs de fokker te hebben gebeld. Ik zit dan ook een beetje in m'n maag met het feit dat ik de milieupolitie zal langs sturen.. Ze hebben tot nu toe alles netjes behandeld en opgelost maar ik ben bang voor represailles omdat het hun kindje is  maar anders is straks een andere hond de dupe.  Nu is het eerst wachten totdat de verzekering uitkeert.

Eenmaal thuis gingen manlief en ik Bram 's avonds uitlaten en ja hoor weer een loslopende labrador die toch werd aangelijnd. Ik stond al met de zweep in de aanslag, dus valt blijkbaar op . Aan de overkant liep ook een labrador waarvan manlief zei' dat is de hond die Bram dinsdagavond gepakt heeft'. We hebben de eigenaar staan volgen en ik ben tatata er alleen naar toe gegaan met foto's van de hechtingen en de rekening van 138,-. Alleen, bleek ik toch de verkeerde te hebben wat het bleek een reu te zijn en ik was op zoek naar een teef . Het scheelt dat mensen in een rij van elkaar weten wie welke hond heeft. Dus...bij de derde deur had ik beet . Ik ben wel een uur bij die man binnen geweest en hij ging het gedrag van Bram analyseren (het zou angst zijn, etc etc.) Maar hoe dan ook hij had zijn hond niet aan de lijn. Ik heb de man gewoon wat laten lullen. Hij snapte er allemaal niks van waarom zijn hond had gebeten. Mensen willen altijd weten waarom. Voor veel sharpei-eigenaren een bekend zinnetje " dat doet mijn hond n000000000000it". Ja duh, dus wel hè.
Enfijn ik bleef lekker relaxed en op een gegeven moment liet hij zelfs zijn tuin zien (trots). Ik kwam pas laat thuis. De man zal op mijn verzoek zijn verzekering raadplegen en hij gaf aan het hoe dan ook te willen oplossen omdat hij het zeer vervelend vind voor Bram 'de sul'. (zo noemde hij hem)en weet hoe het is als je hond er slecht aan toe is. Hij noteerde gelijk al zijn gegevens en we zijn samen een stukje zijn hond gaan uitlaten (wel weer los natuurlijk hè, niet aan de lijn doen)
Uiteindelijk was ik met een avondje geld proberen terug te krijgen pas om 22:15 uur thuis en ik voelde me een beetje zo'n mediator. Ik was te hyper om gelijk te kunnen slapen. Het is nu ff afwachten. Ik denk wel dat je met rust en beleefdheid meer bereikt dan dat je tegen iemand te keer gaat en boos word.

En nu? Manlief is nog erg moe en de pijn aan het oog is iets afgenomen, Bram had er vanmorgen weer een beetje de pas in en ik loop niet meer mank. Joepieeeeeeeeeeee