Patje 40 +

Hiep hiep hoera, vandaag is Patje 41 jaar!!! We vieren het niet, maar als mensen willen komen is dat prima. Vandaag zijn Wibi uit Friesland op bezoek geweest en mijn ouders. Het mooiste cadeau heeft ie van mij gekregen zegt Pat, namelijk dat ik dinsdag voor de eerste keer geslaagd ben voor het rijvaardigheidsexamen met de motor. (het laatste deel van de drie examens) Yes, we zijn helemaal happy de peppy. Het zit er op! Woensdag heb ik de aanvraag voor een nieuw rijbewijs bij de gemeente ingediend en over een week kan ik het mooie roze kaartje ophalen!

Dinsdagochtend 08:45 uur helemaal in de startblokken voor de (hopelijk)laatste rijles. Ontbijtje is er in gebleven en voel me goed. Duur van de rit was 3 kwartier en daarna mag je je motor parkeren op het terrein van het CBR waar ik samen met rijinstructeur Mirian wacht op 'de oproep'. Om 10:00 uur zitten we aan tafel bij een oude man, de examinator, die een gesprek begint over mijn gezondheid en wat de eventuele gevolgen daarvan kunnen zijn op de rijvaardigheid.(zoals spontaan een stop maken, of in elkaar zakken, nou ja...). Was een helder gesprek. Ik ben zover om op te staan op weg naar m'n stalen ros ... maar neem per ongeluk het naambordje van de oude man een stukje mee hi hi. Resultaat, Mirian met de slappe lach.
Laat ze maar lachen ha ha dat is gewoon het gestuntel van een nerveuze vrouw..

Eenmaal op m'n stalen ros, die ik grondig had toegesproken met een klopje op de tank, gingen we op weg naar het avontuur. De oude man achter het stuur met Mirian ernaast, al druk aan het babbelen om zijn aandacht een beetje af te zwakken van mij. Wij vrouwen zijn slim. Het ging allemaal heel erg super, en ik had nog nooit zo goed gereden! De oude man had ik achter mij gelaten op de snelweg, ik hoefde tenslotte geen rekening te houden met hem. Maar ik zag hem later weer bij de afslag, ja lastig die oude mannen ha ha. Omgeving Nijmegen en Wijchen heb ik helemaal gezien en na drie kwartier sight seeing was het welletjes. Eenmaal terug bij het CBR liet Mirian haar witte leren jas met een bloemetjesmotief nog even zien aan de oude man, voordat we het gebouw weer ingingen. Want waar vind je tegenwoordig nog leuke motorkleding voor vrouwen? We zaten nog niet goed en wel bij te komen of de heerlijke zin 'je bent geslaagd' klonk uit de mond van de oude man. Ik zei nog 'echt waar', waarop Mirian zei 'nee, het is een grap nou goed'. We vlogen elkaar om de nek, en ze was helemaal door het dolle. Echt hartstikke leuk!!
Met een blije Mirian in de auto en een blije Claudia op de motor reden we samen terug naar de rijschool waar manlief me al opwachtte met een bos bloemen. Het eerste wat ik zei was 'wist je het al'? Nee, Patje wist het nog niet, maar had toch een bloemetje gekocht. Als ik niet geslaagd zou zijn, had ik het bloemetje tenslotte ook verdiend... Lief hè?

Als ik het roze kaartje heb mag ik eens op andere motoren gaan rijden zodat ik precies weet welk type lekker zit en fijn rijd. Het doel is om deze zomer een eigen motor te rijden, waarmee ik samen met Pat stukjes kan gaan toeren. We hebben er zin in!

Over een maand vieren we Pat z'n derde nieuwe levensjaar.