Dit is de Branderburger tor om 23:30 uur. Wat er niet opstaat is dat we daarna een ijsje zijn gaan eten. Om 23:40 zijn de eettenten gewoon nog open. Op iedere hoek van de straat kan je eten en drinken. Wat een leven in die stad. Voormalig Oost Berlijn vonden we allebei het mooist, de imposante gebouwen en de brede straten.
Dit is het begin van Unter den Linden en eindigt bij de Brandenburger tor.
Van uiteten kan je in Berlijn een hobby maken. We zijn vaak bij een Vietnamees wezen eten. Wel scherp spul. Voor een euro of 6,50 zat je vol. Bij al het uiteten hebben we beide geen darm problems gehad. (Uniek).
Er wordt in Berlijn veel gerenoveerd en verbouwd. Gelukkig was er ook al veel afgerond zoals het centraal station. Zeer imposant. De onderste sporen 1 t/m 8 lopen van noord naar zuid (of andersom), en de bovenste sporen 9 t/m 16 lopen van oost naar west (of andersom). Een kruispunt van sporen in 1 station. Een aantal sporen van 1 t/m 8 lopen onder de grond door naar de Potsdammer Platz.
Al met al een zeer geslaagde vakantie.
Er waren natuurlijk ook wel dingetjes die niet zo fijn waren. Tijdens een fiets tocht kreeg ik een lekke achterband, even een uur, op het heetst van de dag, terug lopen naar waar we de fietsen gehuurd hadden.
Op de terugweg naar Nijmegen viel in de Duitse wagon tot 4 keer toe de airco uit. Dat is niet tof als de wagon tot de nok toe is gevuld met passagiers. Als je stil zat in de stoel kreeg je nog een nat t-shirt van het zweten. Het werd gewoon een sauna. Dan is 6 uur treinen wel een lang eind. Toen we in de Nederlandse trein zaten van Deventer naar Nijmegen, kreeg Clau het even te kwaad. De reis was bijna te lang, ze werd misselijk en voelde zich duidelijk niet goed. Gelukkig zwakte dat weer af en gebeurde er verder niets geks. Eenmaal aangekomen in het vochtige klimaat viel ook dit nogal tegen voor Clau. Ik was wel moe maar had geen last van het weer. Ik werd toen weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt hoe bijzonder een longtransplantatie kan zijn.
Volgende keer gaan we het wel anders doen als we weer op vakantie gaan. Niet meer met de trein, en als we met de motor gaan, hoeven we niet in het centrum van een stad te verblijven. Auto's kan je niet kwijt in een stad, maar een motor wel.
Bram was op vakantie in een pension. Hmmm, vakantie, hij heeft het hele jaar door vakantie. Behalve als wij op vakantie gaan. Voor het eerst trouwens, want normaal gesproken gaat Bram altijd mee op vakantie.
Gisteren nog even naar de Gamma om wat hout te halen samen met de buurman. We hadden nog wat houten palen nodig. Wel goede palen uitzoeken die niet krom zijn. Ik pak natuurlijk ook een paal uit de stelling, een van 2,4 mtr. Schuift er onbedoeld een 2de paal van de stelling en maakt een val van een meter en komt precies op mijn dikke teen van mijn rechter voet terecht. Gelukkig had ik klompen aan, mijn teen zit er nog net aan. Nagel blauw, gescheurd over de lengte en het gewricht doet veel pijn.
De teen zal wel gekneusd zijn. Dit is wel balen want ik wilde deze week nog op de motor kruipen. Misschien kan ik beter kruipen want op dit moment is lopen geen pretje. Slapen ook al niet. Paracetamol helpt niet eens.
Maar afwachten hoe zich dit de komende dagen verder ontwikkeld.
See you..
Patrje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten