Helaas.. dit keer is ook Patrick aan de beurt om een tijdje te logeren in Dekkerswald. Toen ik afgelopen vrijdagmiddag thuis kwam van het werk, zag ik een heel vermoeide Patrick die mijn gebabbel net even iets te druk vond (dat zegt genoeg) de laatste dagen veel sliep en erg veel sputum moest ophoesten. Tijd om de strijd met de dierentuin van binnen aan te gaan met een intraveneus antibioticakuurtje. Patrick heeft gebeld en kon direct naar Dekkerswald komen, dus snel de belangrijkste spullen gepakt om mee te nemen. De afspraak met Dekkerswald is dan ook, als het niet meer gaat, bel maar. Het is niet leuk om weer een tijdje uit elkaar te zijn, maar ja wat moet dat moet. We wisselen elkaar wel af zeg!
Om het op zijn kamer toch een beetje gezellig te maken, heb ik vanmiddag de boel opgepimpt met wat kerstverlichting hier en daar, het ziet er goed uit.
We bellen iedere dag en we zien elkaar ongeveer om de twee dagen. Voor Patrick gaat de tijd langzaam en voor mij juist weer heel snel. Gelukkig heb ik over twee weekjes verlof, dat goed uitkomt want het is zowel emotioneel maar ook lichamelijk best wel eens lastig hoe de dingen de laatste tijd lopen.
1 opmerking:
Hoi patrick,
Balen joh dat je weer in het ziekenhuis ligt. Eerst claudia en nu jij weer. Echt niet leuk. Ik leef erg met je mee. Ik denk aan je.
Groetjes marianne (msn)
Een reactie posten