Ondanks dat alle uitslagen gelukkig goed zijn, voelt Pat zich nog niet happy de peppy. Wel is het zo dat er iedere dag meer pillekes bijkomen. Omdat hij aangeeft nog zoveel pijn te hebben, kost dat zoveel energie dat hij s'nachts korte stukjes slaapt en overdag als ik wegben de slaap gaat inhalen. Morfine wordt niet gegeven, omdat dat o.a. de darmen lui gaat maken. Toch wordt Pat de hele dag beziggehouden, met name de hele ochtend is gevuld met doktersbezoek, longfoto maken, bloedprikken, medicijnen toedienen, komst van de fysio, wassen, vernevelen, temperatuur meten, bloeddruk, suturatie, etc. Meestal duik ik dan 's ochtends achter de PC. Gisteren kregen we een boekje over voeding. Welke voedingsmiddelen Pat niet meer mag eten, maar ook dat bezoek bijvoorbeeld geen spullen mee mag nemen waar veel mensen aan hebben gezeten of niet hermetisch is afgesloten van bacterieën. Bijvoorbeeld geen snoep uit open bakken, maar voorverpakt. Geen leesbladen zonder plastic hoesje, geen bloemen vanwege het stilstaande water, geen fruit vanwege kans op schimmels, en al het voedsel moet bacteriearm zijn, dus ook niet rauw. Allemaal heel logisch omdat de afweer van Pat is onderdrukt zodat de andere longen door het lichaam worden "geaccepteerd".
Zelf heb ik gisteren een hele leuke dag gehad, maar daar keek ik ook wel een beetje naar uit hoor. Mijn vriendin uit Molenhoek was hier om 14:00 uur. We hebben heerlijk zitten babbelen met een kop koffie erbij, zijn bij Patje geweest, hebben even gewinkeld en we zijn Mexicaans gaan eten. Tussendoor kwamen we per ongeluk nog in de rose buurt terecht hi hi. En af en toe kom je hier wel rare types tegen, een in het zwart leer gekleedde man met een gasmasker om z'n nek en een pin van hier tot.. in z'n kin. Ik dacht al heel wat gewend te zijn!
's Avonds rond acht uur waren we weer terug in het ziekenhuis.
Het is denk ik wel weer goed dat ik weer wat langere tijd van Pat weg kan blijven. Pat heeft al die tijd liggen slapen en ik heb m'n eigen ding kunnen doen.
Moe maar voldaan ben ik in m'n "dekbedden" bed gestapt. Om me 's ochtends niet als een 60-jarige te voelen bij het opstaan, liggen er twee dekbedden op de lattenbodem en een dekbed op de matras zodat ik de latten niet voel. Dat gaat best goed.
Als er nieuwtjes zijn ben ik er weer!!
Groetjes Claudia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten