Hallo daar ben ik weer, helemaal geinstalleerd in Groningen! Ik sta er van te kijken hoe Pat weer vooruit is gegaan! Hij babbelt, lacht (zonder geluid) en doordat ik het weekend niet geweest ben heeft Pat wat meer zelf moeten doen en dat gaat hartstikke goed. Erg baarderig ziet hij er gelukkig niet uit.
Zondag was ik alleen thuis en ik moet eerlijk zeggen ik vond er helemaal niets aan! Ik moest even wennen aan de geluiden buiten voordat ik kon gaan dromen en ik miste de hond heel erg.. Maar ja rusten is ook belangrijk. Maandagochtend ben ik nog even bij onze vaste apotheek geweest en heb ik het goede nieuws verteld van Pat. Ik was blij dat ik 's middags weer naar Pat kon gaan.
Er zijn bij Pat al heel wat kilootjes vocht verdwenen, waardoor hij van 70 kilo langzaam naar 64 kilo is gedaald, dat is al veel beter!
Gisteren moest Pat binnen een bepaalde tijd afstanden lopen dat heel goed is gegaan en de FEV1 (1 seconde krachtig uitblazen )is gestegen naar 1,86!
Vanmorgen was ik van de pvd en moest er een botscan en een perfusiescan gemaakt worden. Bij een perfusiescan worden er foto's gemaakt van de doorbloeding en beluchting van de longen door radioactief gas in te ademen. Bij de botscan wordt er een radioactief spul in de arm gespoten om de dichtheid van de verschillende botten te kunnen zien. Goed dat ze dat op die manier kunnen controleren hè?
Vandaag hebben we de verwarming in de kamer maar aangedaan. We zitten met een trui aan en een kopje bouillion erbij een beetje warm te worden. Dat komt omdat de airco behoorlijk koude lucht blijft blazen en daarbij regent het ook nog, brrrr herfstgevoel zeg maar.
Tot gauw, groetjes Claudia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten